In oktober 2016 kwam eindelijk het grote geschenk
dat mij in een klap liet voelen wat ik al jaren probeerde te begrijpen. Hij was echt mijn grote redding……
.mijn boezemvriend!
In oktober 2016 werd er bij mij borstkanker met uitzaaiing geconstateerd.
Dat voelde voor mij als een groot geschenk.
Mijn hoofd kon dat niet zo goed vatten maar in mijn lijf voelde ik een hele fijne vrede en rust. Het voelde alsof het zo moest zijn. Ik was niet bang of boos. Ik noemde mijn tumor dan ook al snel mijn boezemvriend.
Ik begreep dat hij vanwege een liefdevolle reden was gekomen. Ik voelde dan ook geen drang om te vechten tegen hem of te vluchten voor de werkelijkheid.
Hoewel ik altijd heel nuchter ben geweest en altijd mijn hoofd om raad vroeg, ging ik na de diagnose meteen naar mijn lijf en dus ook naar mijn hart.
Ik voelde dat ik mijn hele leven bezig was geweest met goedkeuring van anderen te krijgen.
ik hield niet van mezelf en dus accepteerde ik mezelf niet zoals ik was. Met als gevolg dat ik in de buitenwereld via please gedrag ging zoeken naar die goedkeuring en acceptatie bij anderen.
Deze inzichten kwamen de avond van de diagnose bij mij binnen.
Ik begreep dan ook dat mijn boezemvriend was gekomen om mij te helpen. Deze conversatie voerde ik onder andere met hem.
Ik heb het in dichtvorm beschreven.
Jij was er al heel lang…….
Toch, ook al kon ik jou letterlijk voelen, was ik mij er niet bewust van dat jij het was.
Als een ovaal plakaatje lag jij in mijn linkerborst
Pas toen ik dacht….jij zit mij letterlijk in de weg….werd ik mij pas echt bewust van jou.
Toen jij een feit bleek te zijn voelde ik verwarring
Ik was niet boos of bang
Ik wilde niet vechten of vluchten
Nee….ik was opgelucht en ik begreep jouw liefdevolle komst en ik vroeg jou verdrietig:
"Boezemvriend, waarom lukt het niet om van mezelf te houden….waarom kan ik mezelf niet accepteren zoals ik ben?"
Daarop antwoordde jij vol liefde:
Omdat jij niet ziet en voelt wie jij werkelijk bent. Luister naar mij.
Haal de muur weg rond jouw hart en ik kan liefdevol vertrekken. Want dan kun jij aanschouwen en voelen wie jij bent.
Maar blijf je vechten tegen jezelf en jezelf pijn bezorgen, dan zal ik jou liefdevol terugvoeren naar jouw vredige en gelukkige thuis en dan zul jij weer terugkeren naar aarde wanneer je er opnieuw klaar voor bent.
Want ik kan en zal nooit vergeten wie JIJ werkelijk bent.
Liefs jouw Boezemvriend
