Via deze woorden liet mijn boezemvriend mij weten
dat ik mocht stoppen met vechten en dus met 'overleven'.
Hij werd in mijn genezingstraject mijn bondgenoot in plaats van mijn vijand. Ik begreep dat ik door zijn komst op liefdevolle wijze werd geholpen met mijn terugkeer naar de waarheid binnen in mij.
Tot op de dag van vandaag ben ik hem daar dankbaar voor.
Doordat ik vanuit liefde kon accepteren en dus het volste vertrouwen had in mijn lichaam en in de antwoorden van mijn hart, manifesteerden zich in snel tempo aanwijzingen en hulpmiddelen die mij nog meer de bevestiging gaven dat ik op de juiste weg zat.
Zo ben ik 3 maanden voor de diagnose begonnen met de opleiding tot holistisch therapeut in combinatie met Reiki. Ik had geen idee waar ik mee bezig was, totdat ik dus de diagnose borstanker kreeg.
Toen begonnen de puzzelstukjes ineens in elkaar te passen. Ik voelde ineens wat Reiki inhoudt! Alles wat ik tijdens de opleiding leerde kon ik op mezelf uitproberen.
Reiki is liefde en de avond van de diagnose stond ik voor de spiegel en raakte ik mijn tumor/ boezemvriend aan en ik voelde liefde en geen angst.
Vanuit het niets keek ik mezelf aan in de spiegel en terwijl ik mijn tumor aanraakte en hem dus Reiki gaf, zei ik hardop 10x tegen mezelf: Pries ik hou van jou!
Mentaal was ik stomverbaasd, maar ik heb dat sindsdien een maand lang elke avond gedaan.
Daarnaast moesten we vanuit de opleiding verplicht een aantal boeken lezen. We mochten zelf kiezen wanneer we welke boeken zouden lezen.
Gebruik je intuïtie werd er gezegd. Voor de diagnose irriteerde mij deze vrijheid. Hoe moest ik nou weten wanneer ik welk boek moest gaan lezen.
De avond van de diagnose voelde ik intuïtief aan dat ik het hoofdstuk over kanker in het boek ‘De zin van ziek zijn' moest gaan lezen.
Het was een confronterend boek, maar in plaats van pijn voelde ik juist een soort rust en ik voelde duidelijk dat ik geloofde wat er in dit boek staat.
Ik voelde nog meer de vreugde dat het klopte wat ik voelde en dus aan inzichten binnen kreeg betreffende mijn boezemvriend. Dit gaf een enorme boost om aan mezelf te gaan werken en de verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en mijn leven.
Zo heb ik tijdens de rest van mijn opleiding en dus van mijn borstkankertraject vele malen keuzes gemaakt vanuit mijn intuïtie. Dit met behulp van Reiki oftewel de universele zelfliefde.
Dit is een klein stukje uit het boek dat mij in positieve zin ontzettend raakte: Kanker is het symptoom van de verkeerd begrepen liefde. Kanker heeft alleen maar respect voor de ware liefde. Symbool van de ware liefde is het hart. Het hart is het enige orgaan, dat door kanker niet kan worden aangetast! (uit De zin van ziek zijn)
Ik begreep mijn boezemvriend.
Ik hield daarom dan ook van hem!
Mijn hele traject heb ik dan ook de en/en methode kunnen toepassen.
En gevoel en verstand.
En medische wereld en alternatieve wereld.
En yin en yang.
Ik voelde mij geen slachtoffer van de situatie. Daarvoor voelde ik teveel liefde en mededogen voor mezelf. Ik voelde dan ook voor het eerst in mijn leven dat ik niet alleen was en ik voelde mij daardoor vreugdevol en positief. Maar nu op een oprechte manier. Er kwam geen wilskracht bij aan te pas.
Het kwam puur vanuit mijn hart.
Veel liefs Pries
