Elke keer als we onze mond openen
en met onze stem woorden vormen hebben we een keuze ?
Spreken we vanuit ons hart of ego?
Waarom zeggen we deze woorden en met welke intentie ? Om te verbinden met iemand of afstand te nemen?
Om te helen of te kwetsen? Spreken we onze waarheid of wat een ander graag wilt horen?
Het is helend om met je stem de woorden in je hart te laten horen zonder twijfel of angst. En zelfs al twijfel je of vind je het spannend spreek je alsnog uit.
Je laat daarmee zien dat jij je eigen waarheid respecteert en vormt een mooie spiegel voor de ander om dit ook te doen.
Want als we allemaal onze waarheid spreken en deze belichamen zou dat deze plek een nog mooiere plek maken.
Conflicten vallen makkelijker weg als we verbinden met anderen vanuit ons hart en zelfs al er triggers zijn weet je dat dit de verantwoordelijkheid van de ander is als jij je waarheid liefdevol en met respect heb geuit naar de ander.
Het geeft elke relatie en interactie zoveel meer diepgang en een veilige basis om onszelf te zijn zonder bang te zijn om veroordeeld te worden.
In deze tijden waarin sommige onderwerpen en meningen ons doen geloven dat we lijnrecht tegen over elkaar komen te staan en we elkaar moeten haten.
In plaats daarvan kunnen we accepteren dat we allemaal anders zijn en toch hetzelfde allemaal willen in het leven wat ons verbindt : gelukkig zijn en leven volgens ons innerlijk kompas.
De waarheid is voor iedereen anders en dat mag er zijn. We kunnen het in liefde oneens zijn met elkaar zonder afstand te creëeren en elkaar uit te sluiten.
Het hart wilt alles ervaren het hoofd wil alles begrijpen.
Als we deze twee uiterste kunnen combineren om vanuit ons eigen gevoel de ander en onszelf te begrijpen vinden we de sleutel voor hart tot hart communicatie en dagen we onszelf uit om meer te luisteren ipv te praten of reageren.
